Nu de sloopvergunning binnen is moet het huis zo snel mogelijk leeg. Dus is er met voorrang gewerkt aan het afmaken van het Vogelnest. Boven zijn de gipsplaten afgewerkt en Ter is bijna klaar met hardboardplaten op de vloer om de vloerbedekking op te leggen. Beneden zijn de balken afgelakt en is een muurtje achter de kachel gemetseld om de hitte wat te schermen.

Ik kon me vrijdag vermaken met het opzoeken van het punt waar de waterleiding splitst tussen het huis en de koelcel. Eerst maar in de buurt gegraven waar de leiding binnen uit de vloer komt. Toevallig komt er net een inspecteur van de waterleidingbedrijf op bezoek om de meter te controleren. Nu heb ik een paar weken geleden eens een meterstand doorgegeven en die was 2 kuub hoger dan de beginstand van 2004. Kennelijk een bezoekje waard, al liet de man zich daar niet over uit. Hij had wel adviezen over de plaats waar de leiding vermoedelijk zou liggen en hoe diep (90 cm). Omdat Frank de leiding heeft aangelegd is het niet waarschijnlijk dat die onder de fundatie doorgegraven is. Veel logischer is dat die door de deuropening van de staldeur is gelegd, en wel aan de linker kant, waar de leiding in het keukenkastje uit de vloer komt. Nu was ik al aardig op diepte, maar toch maar wat extra gegraven, want als je hem uiteindelijk terugvindt waar je bent begonnen, maar net even dieper, dan voel je je ook niet fijn. Uiteindelijk blijkt hij precies in het midden van de deuropening te liggen op 70 cm. Hij ligt onder een 75 mm afvoer van de voormalige aanrecht aan de zijkant. Verder nog een afvoerpijp van het waterputje en de afvoer van de nieuwe aanrecht. De geul is zo diep dat de leiding onder het grondwater komt te liggen en ik moet pompen om er aan te werken. Doorzagen en een dopje er op gelijmd. Voor de zekerheid maar klem gezet met het oude stuk pijp.

Daarna de telefoon. Die werkt om administratieve redenen toch niet meer. Kennelijk een rekening te weinig betaald. Binnen verdwijnt hij precies achter een steunmuurtje van de keuken en gaat daar de muur door. Een paar stenen er alvast uitgeslagen en het halve keukenblok gesloopt. Buiten is hij gemakkelijk te vinden. Er ligt zelfs nog een lus onder de grond. Kunnen we hopelijk net in de nieuwe meterkast komen. De nieuwe loop vastgelegd in onderstaande foto. De foto's waren deze week om onduidelijke reden bijna allemaal onscherp, alleen de macro opnamen niet. Het isra-punt hangt nu keurig aan de tweede linde. Moeten we nog een keer een kabeltje aan maken en tijdelijk naar het Vogelnest trekken, maar dat moet maar als het zwaar verkeer achter de rug is.

Zaterdag verder met het kappen van de druif en de berk die achter het huis in de nieuwe huiskamer staan. Eerst de druif, de takken en de top van de berk eruit gezaagd. Klein gemaakt en het loof afgevoerd naar de groenwal langs het pad naar Rommers. Daar zag ik een grote, fel gekleurde vogel vliegen. Volgens Frank een wielewaal die daar al een paar jaar huist. En dus niet de papegaai die later in de week op het voorterrein in een boom zat.

	Het is wel zielig die bomen die in 1974 tegen de verdrukking in net onder de muur uitkwamen weg te moeten halen. Gelukkig heeft de gemeente ons een herplantplicht opgelegd, dus we moeten maar eens vergaderen welke van de 200 baby-eiken van de gekapte eik als herplant object gekozen moet worden... De stam van de eik hebben we maar eens te water gelaten. Kunnen we over een paar jaar kijken of daar nog bruikbaar hout van te zagen is.
Zondag krijgen we nog onverwacht bezoek van Wout en Angeline die voor de containers gezorgd hebben. De kachel wilde ook maar niet trekken deze week. Na wat tegenstribbelen toch maar de schoorsteenveegset gehaald bij Frank. Het gewicht wilde maar een halve meter de schoorsteen in. Na flink bonken wilde het zakken en haalde ik in twee etappes een halve bak mos uit de schoorsteen. En ondertussen stond de kachel maar de roken. Er zat wel degelijk een rooster op het rookkanaal, dus het was pure pesterij van die vogels. Ze konden toch niet op het nest gaan zitten.