Het blijft tobben met het weer. Het hooi wordt steeds weer nat en slaat dan ook erg tegen de grond. Ik schud het wel drie keer op. Echt fris groen is het niet meer en de kleur is inmiddels erg grauw geworden. Ik denk er over om het toch maar te laten persen. Al was het maar om het projectje af te maken, compleet te weten hoe dat het gaat, wat het kost aan tijd en geld, want dat moeten we wel in de gaten houden bij het verdere gebruik van de wei. Het schudden is een prima avondklus in de zomer.

Het weekeind staat weer in het teken van de voorbereidingen op het verjaardagsfeest. Linde knipt de haag langs de oude boomgaard en rond het terras. Ik graaf drie beuken uit die zich voor de terrashaag hebben uitgezaaid. Er blijft een flinke kluit aan zitten. Zo gaan als uitbreiding naar de andere haag waar die slechts bestaat uit minuscule meidoorntjes. We maaien de paden allemaal weer en na het weekeind is het buitengebeuren erg opgeknapt.

Als we bij de koffie op het terras in het zonnetje zitten, legt Ter een steen goed van een van de perkjes met kruiden. Daaronder blijkt een mierennest te zitten. Flink wat eitjes liggen ineens open en bloot. De mieren gaan meteen inde weer om deze bedreiging voor hun kroost in spé op te lossen. Ze vinden vrijwel direct een nieuwe plek, namelijk tussen twee stoeptegels door, waar blijkbaar een ruimte zit. De eitjes worden verplaats naar de spleet en daar verder opgeruimd daar andere mieren. In een kwartier tijd is alles weer op onder controle. Ik probeer een foto te maken van de mieren die met de eitjes slepen. Dat valt niet echt mee, want het is erg klein. De meeste foto's zijn onscherp. Hieronder de beste en hiernaast een vergroting van de mier.