Stand per week 10: linden gekortwiekt en het dak van de melkbocht gesloopt.

Ik loop net naar beneden om de kachel op te stoken en mijn mobiel gaat af. De chauffeur die de trailer met hout uit Finland komt lossen staat bij het Esso tankstation en vraagt zich af waar hij moet zijn. Eerst maar even De Regt gemeld dat ze er al staan. Geen tijd dus om te eten. Selwyn gaat eerst de chauffeur opvangen en vervolgens samen gekeken of hij bereid is de oprit op te rijden. Dat ziet hij wel zitten als we enkele overhangende takken van een den van Schuilenburg 2 wegzagen. Dat doen we dan maar en het zou verder goed moeten gaan. Het wachten is op de schofel, want die moet eerst het pad op. Om half negen nog maar eens met De Regt gebeld. De schofel wilde niet starten en moest de vork nog aanpikken, maar was onderweg. En inderdaad hij komt even later het pad afzakken. Had inmiddels met de chauffeur overlegd hoe e.e.a. zou moeten. Selwyn staat nog aan de weg en de chauffeur besluit al te gaan rijden, terwijl ik met de man van De Regt nog de platte aanhanger aan het afkoppelen ben op de wei. We horen wat oneigenlijke geluiden en het blijkt dat hij tegen de poort van nr 18-a is gereden. Krom en hij wil niet meer open. Op zich valt de schade mee. Alleen twee lassen van een voetplaat verbogen, maar voordat het door Heras gedemonteerd, gerepareerd en weer gemonteerd is, zal de schade wel aardig opgelopen zijn. Intussen toch maar even de sleuf dichtgegooid bij de telefoonkabel, want daar krijgen we vast last van. Die graven we later wel weer op.

Het lossen gaat verder perfect. Een pak staat niet helemaal super op de pallets, maar de rest wel. Het langste pak is langer dan de 8.5 m die ik gedacht had. In de C wand blijken twee doorlopende logs te zitten over de volle breedte van het huis, dus bijna 12 m lang.

Dat is eigenlijk niet leuk meer om met de hand te tillen en die moet straks helemaal bovenop komen... De eerste halve log die Ter oppakt kraakt meteen op een van de inzagingen. Het blijkt achteraf gelukkig net het stuk te zijn dat voor de open haard is. Een telefoontje met Peck de Jong van Finnhouse levert op dat geen kaartje op de log betekent "weggooien". We bellen ook nog eens met Finnhouse om zeker te weten dat 1 beneden en 15 boven zit. Je zal toch alles net verkeerd om leggen...

Het is even wennen wat een goede manier van werken is. De lange logs moeten we echt met zijn vieren tillen. We leggen er steeds drie of vier met de voorkant op de palletdrager van de trekker en met de achterkant op de aanhanger die ik van Boudewijn geleend heb. Vervolgens de aanhanger met een touw aan de trekker gemaakt en je kan er prima mee rijden. Het steekt wel erg de bochten af en we kunnen net de wei af richting weg draaien en dan weer achteruit terug het erf op en de bocht om naar het koelhuis. Dan wordt het weer handwerk. De draai naar binnen is nog zo gemakkelijk niet, want er staan wat bomen in de weg, maar het gaat net.

Ondertussen heeft Ter met de jongens op de wei stapels gemaakt op balkjes met alle logs van een laag bij elkaar. Er blijken gelukken veel meer korte dan lange logs te zijn en die zijn wel een heel eind handelbaarder. Selwyn en Sven laden steeds een aanhanger vol en brengen die dan naar binnen. Ter in ik zorgen ervoor dat het een beetje redelijk wordt op gestapeld met latjes er tussen.

Selwyn had nog een zeer helder moment toen we een stuk gevorderd waren dat alles van beneden naar boven in het koelhuis stapelen wel aardig lijkt, maar dat je dan over de logs moet lopen om de volgende lagen neer te leggen. Gezien de bagger omstandigheden buiten lijkt dat een uitermate slecht plan. We maken dus eerst een stapel van vier logs op zijn kant breed. Daarop liggen vrijwel alle logs van de lagen 15 - 8. Daarna beginnen we aan de rest, maar worden ingehaald door de tijd en de regen. De rest maar even provisorisch naar binnengebracht om de volgende opruimdag mee verder te gaan. We zijn toch minstens op de helft en dat is verder dan ik gedacht had. We zijn aan het einde van de dag behoorlijk gaar en mijn handen doen flink zeer. Ik ben trots op Ter en de jongens die toch ook de hele dag in touw zijn en geen krimp geven. Wat er nu nog binnengehaald moet worden is op onderstaande foto's te zien. Bij de tweede kan je aardig zien hoe lang de langste logs zijn.

Later in de week krijgen we een ontvangstbevestiging van de gemeente van de aanvraag voor de sloopvergunning. Hij wordt binnen 14 dagen in behandeling genomen.

Vrijdag laminaat gelegd bij Sven en zaterdag de kachel in het Vogelnest geïnstalleerd. Het is een heel gepuzzel. Duidelijk is dat de dakdoorvoer de maat heeft van vier pannen en de pijp dus verder van de wand komt dan we eerst gedacht hadden. Er zou een verzet van 2 * 30° bochten tussen kunnen. Dat levert 112 mm verschil op. Maar dan hebben we ook weer een stuk pijp van een halve meter nodig. Nog even gebeld met Linde en die vond dat ook wel weer een heel bedrag. Eerst met een schietlood het hart van de dakdoorvoer overgebracht op het dakbeschot en doorgeboord. Daarna dat weer overgebracht op de vloer van de verdieping. Ik blijk dan netd een vloerbalk te raken, dus toch nog maar vier cm opgeschoven naar boven. De vloer-doorvoer gezaagd en die ronde vorm met een schietlood overgebracht op het dakbeschot. Je krijgt er wel erg lamme armen van... Vervolgens alles gemonteerd. De dakbeschotbeugel geeft nog wat problemen, maar dat blijkt toch ook te lukken. Een boutje buiten en een binnen. De derde pijpsectie begint daar net boven, dus pas in de dakdoorvoer. De klemband klemt ook maar matig, dus of dit wel helemaal stormvast is betwijfel ik. In ieder geval maar de dichtsbijzijnde takken verwijderd en de tape nog niet aangebracht in afwachting van de ideeen van de anderen.

Vervolgens de kachel plaatsen. De Praxis blijkt net het ontbrekende verloopstuk te hebben om dat met de oude pijp te kunnen doen. De kachel staat nu zover van de muur dat het volgens mij niet echt nodig was de betimmering weg te breken. Om twee uur brandt de kachel en om drie uur is het al 18 graden. Achter de kachel wordt het toch wel aardig heet, dus Linde kan wellicht toch maar beter een muurtje er achter metselen.

Zaterdag avond rachels aan gebracht voor de gipsplaat boven en zondag de gipsplaat aangebracht die in redelijkheid alleen te doen zijn. Nog even langs oma en naar huis. Op het veldje achter de Texaco pomp bij de Hartelbrug staan vier volwassen reeën En dat op vijftig meter van een zeer druk kruispunt! Ik sta een tijdje te kijken tot ik door de Hermandad gemaand wordt om verder te rijden...