Het beton is gestort en er liggen onzichtbaar al de eerste lagen van de buitenmuren van de fundatie.

Maandag
Linde blijft ook nog om te werken. We moeten nog het derde deel van de vloer. Nog de laatste gaten boren in het polystyreen omdat de betonboor voor 10 uur terug moet naar Borent. De rest van de dag gewoon doorgewerkt met polystyreen zagen. We leggen weer eerst alleen balken in het vak en dat gaat professioneel. Ter vult de gaten tussen de vloerdelen met restjes polystyreen. Alle randjes worden afgevoegd opdat het beton niet te veel de kruipruimte in loopt.

Dinsdag
Morgen komt de beton, dus moet er wel zoveel mogelijk af. Ter is naar Hellevoet en meldt dat er toch wat uit de schuur verdwenen is. Haar fiets dus. Al vroeg gepiep op het pad. Bouwcenter komt de schoonmetselwerk stenen afleveren. Als ik net naar Bouwcenter wil, weer herrie op het pad. Komt er een man met een zelfstandig rijdende Hulo dakpanelen brengen. Dat is wat onverwacht. Dus omrijden, want die moeten maar op de wei. Blijkt dat ik zelf voor stophout moet zorgen en voordat ik de eerste daarvan te pakken heb, heeft de man de eerste stapel al zo in het gras gezet. Later blijkt dat de opslaginstructie zegt dat het vrij van de grond en droog bewaard moet worden. Het blijkt dat we een pakket niet met de trekker kunnen heffen, dus stophout eronder gaat niet lukken. We dekken de stapel priovisorisch af met een zeil uit het bouwpakket. Moet dan maar door de loonwerker verbeterd worden als die de kozijnen komt lossen.

De laatste polystyreen blokken op zijn plaats gebracht en met Selwyn naar Bouwcenter om de afwatergoot voor hun douche te bekijken. We nemen er een mee van 80 lang, maar kunnen niet goed beslissen of de goot nu aan de rand van de douche ruimte moet komen of er in. Voordeel is dan dat je het van twee kanten kan laten aflopen en minder hoogte verschil hebt. Ik werk de hele dag stug door met Selwyn. De mantelbuizen voor de nutsbedrijven lukt bijzonder goed. Ook de waterleidingbuis onder de fundatie door trekken gaat best redelijk. Alles past zoals bedacht. Dan de bekisting voor het kruipluik. De bekisting is mooi en met wat overtollig hout wegzagen kan hij ook op zijn plaats gebracht worden. Helaas niet met aanwezigheid van de polystyreenblokken. Dan maar over op plan B en twee polystyreenblokken op de vloer gelijmd, zodat er een sparing in het beton komt.

Even later horen we weer het karakteristieke gepiep van een achteruitrijdende vrachtauto. Je wordt er allergisch voor. Geen vrachtauto te zien, dus niet voor ons... Wij verder, maar even later toch bezoek. De houtskelet elementen die vorige week zouden komen worden gebracht. De man heeft een gewone bakwagen, die die moeten maar bij de caravan. Het gaat maar net want de vrachtauto is niet echt wendbaar, maar het lukt toch en ik kan de chauffeur overhalen om maar over de wei te rijden. De meeste hebben er een hekel aan omdat ze bang zijn weg te zakken. Het lossen gaat redelijk met een kraan op de vrachtauto. Het wordt tijd om eens wat materiaal in het gebouw kwijt te raken in plaats van steeds maar meer afgeleverd te krijgen...

Selwyn maakt nog een soepje met brood en dan nog alle de bekistingsplaten in drie stroken zagen. Met de nieuwe Festo van Frank gaat dat echt geweldig. Jammer dat de langste lineaal maar 2.20 m is en geen 2.50, maar zelfs met verleggen is het vlug gepiept. Om tien uur zijn we klaar en dan maar vroeg naar bed, want morgen moet het echt af.

Woensdag
Wat een ellende die deadlines. We moeten de bekisting nog maken en de betonstaal matten aanbrengen en op hoogte brengen. Alle gaten van de buizen nog betondicht maken.
's-Morgens vroeg stekende ogen, dus maar uit bed om te spoelen. Het is dan half zes, dus ik ga maar onder de douche en dan aan de slag. Eerst de platen die we gisteren nog in stroken gezaagd hebben van boorgaten voorzien die precies in een steen uitkomen. Ik durf niet in de bovenste laag stenen te boren, dus maar in de tweede laag. Leuk productiesysteempje bedacht waarmee is in een minuut of drie een plaat kan opmeten, boren en op zijn plaats zetten. Met een hulpstuk kan ik checken of de gaten wel in een steen uitkomen. Dan het hulpstuk op de bovenste plaat op de palletheffer van de trekker leggen en op de juiste plaats schuiven. Gaten boren en de plaat en hulpstuk weer naar de bouwplaats brengen om de volgende plaat af te meten. Dat gaat lekker. Nog wat opgeruimd en dan de jongens wakker gemaakt, want nu moeten we er echt even tegenaan. Als we net bedacht hebben wie wat gaan doen, komt Terry ook uit Hellevoet om te helpen. We leggen eerst de betonstaalmatten op de vloer. Het zijn er dank zij de halve strook die we nog hebben net genoeg. Bij alle PVC doorvoeren moet er wat geknipt worden. Selwyn gaat dan de matten aan elkaar vlechten met draad en Ter en ik brengen de bekistingsplaten aan. Leander slaat de oude vloertegels van de keuken in zessen en legt die stukjes onder het betonstaal. Het lukt allemaal net en om iets over elf kan ik naar Borent om de afgeproken motorrij te halen. Dat blijkt in eerste instantie verkeerd te zijn, want wat ik afgesproken had was een motorvlakspaan om een afwerkvloer te vlakken. Dus alsnog een motorrij meegenomen. Thuis aangekomen in Selwyn klaar met het verbinden van de bekistingsplaten met plankjes en heeft ook over de hoeken verstevigingen aangebracht. Dat was niet echt de bedoeling, want zo kan je ze niet afrijen. Dus alsnog een latje buiten de bekisting aangebracht. Als we klaar zijn en aan het onthaasten met een kopje thee toe zijn, horen we alweer gepiep op de oprit van een naderende vrachtauto. Het is ook al over een en de betoncentrale komt met de pompmixer het pad op. We kunnen dus toch meteen aan de slag. Het vullen gaat niet vekeerd, alleen is de beton op voordat we klaar zijn. Kennelijk te dik gestort is mijn conclusie, Te weinig besteld volgens de man van de Mebin, want die vindt dat het stuk dat gestort is er goed inligt. Ik denk dat het hier en daar te dik is en we zetten de motorrij op het beton. Die wil eerst niet starten, want het schijnt dat je eerst het uitknopje op aan moet zetten... Als hij eindelijk loopt blijkt het niet te werken en volgens de chauffeur klopt dat ook, want het apparaat is alleen geschikt voor een werk waar afrijplanken in zijn aangebracht. Hij staat nog even meewarig naar ons getob te kijken, concludeert dat het niets gaat worden en wenst ons succes. Dan maar met de hand dus. Hier en daar de dikte gepeild en het blijkt dat er toch wel wat plekken zijn met teveel beton. We schppen dat naar de plek die nog leeg is en dat is betrekkelijk gauw gevuld omdat het beton toch wel redelijk smeuiig is. Maar dan, wat is vlak??? De langste plank die wel hebben is een meter of vijf en daarmee rijen we de hoeken af en proberen op de gok rond het gehele bouwwerk wat te egaliseren. Vervolgens rest in het midden een grote plek met alleen maar voetstappen en dat met de vlakspaan wat verdeeld en gevuld. Vervolgens de hele vloer met de spaan bewerkt. Om half vier daarmee klaar. Aan de randen is de beton dan al echt stijf aan het worden en ik ben al bijna net zo stijf. Ik kan me bijna niet meer bewegen. Wat een ellende klus is dat ook. We hebben bedacht dat we met een touwtje wel zouden kunnen checken of er nog bergen in de vloer zitten, maar besluiten dat dat dan jammer is, want is heb geen puf meer om nog veel meer te doen. Dus eerst maar eens een kop koffie, wat eten en de zooi opruimen. Ik heb het voorlopig gehad met de deadlines.

Donderdag
Geen idee, rustdag. Alleen wat opgeruimd

Vrijdag
Ook een rustdag. Ik zit net aan de thee en om half negen worden de stenen voor het schoon metselwerk gebracht.
Een tijdje later staat er een chauffeur met een wagen met kozijnen uit Duitsland. Eerst maar de loonwerker gebeld om de sjofel met vork. De spullen staan voorin een oplegger, maar kunnen aan de zijkant gelost worden. De kleinere kozijnen zijn bijelkaar geschroeft tot een pallet en zo ook de toebehoren. Vier grote kozijnen staan los in de wagen. De chauffeur heeft ze heel zorgzaam extra vastgezet. We verzinnen een methode om ze op de vork van de sjofel te krijgen maar zwaar is het wel. Vooral het grote kozijn aan de achterkant weegt ruim 200 kg en dat is zelfs met zijn vieren zwaar. Ook de monteur die John heeft gestuurd is een hele rustige een nauwkeurige jongen die goed meedenkt en ook niet te beroerd is te helpen tillen. We zetten de zware kozijnen tegen de houtstapel van Jongeneel en dekken ze later af met zeil. De pallets kan ik net pakken met de trekker, maar Leander krijgt alleen het kleinste kozijn in de container getild. Daarom die ook maar ingepakt voor de regen.

Met Selwyn naar Bouwcenter voor informatie over de aan te maken mortel voor de buitenmuren en we komen met 10 extra zakken cement thuis.

Zaterdag
Feestje op de Catharinahoeve en we willen ook nog wat metselen. kwart over vijf op om de laatste stelpalen te zetten, blokjes voor de metseltouw te maken en om samen met Frank de eerste anderhalve laag stenen te leggen. Daarna is het tijd om naar het feest te vertrekken. Dat duurt tot over enen, dus zondag niet al te vroeg op weg naar Etten.

Zondag
We metselen tot de vierde laag en komen er dan achter dat we eerst de ontluchtingskanalen en de isolatie aan moeten brengen. Daar ben ik tot laat in de avond mee bezig. De Shell tixofalt zou zelfs onder water moeten lijmen, maar hecht toch vaak alleen aan de droge stukjes steen...