Linde had deze week vakantie en heeft het terras aan de achterkant aangevuld en aan de voorkant van het huis ook een paar rijen stoeptegels gelegd. Daarop kan de steiger staan voor het maken van de goten. Dat hopen we nog voor de winter te realiseren. Op tafel de eerste oogst van kweeperen. De struik hangt behoorlijk vol. Nu nog een nuttige bestemming vinden om er iets mee te doen.
Verder de deur in de WC gemaakt. Dat is de eerste binnendeur die hangt, dus dat is ook wel weer een mijlpaal. Hieronder de WC zoals hij nu is. Bijna klaar. Nog wat lakwerk te doen. Kit herstellen, dorpel, plafond en plankje maken. De deurafwerking moet er ook nog in. "Bijna klaar" zei ik toch?

Zondag met de trein naar Den Helder om Zufan uit te zwaaien die met de Hr. Ms. Tromp een reisje gaat maken. Ze gaat eerst nog even langs Sven in Curacao en komt dan in maart weerom.

	Het is heel erg druk op de boot, maar het is dan ook een historische dag. We horen dat het 36 jaar geleden is dat een marineschip zo'n grote reis gaat maken. We waren recent bij de Wereldhavendagen al op de boot op bezoek geweest, maar konden nu meer bekijken. We waren nu ook op de brug en mochten in het commandocentrum kijken.
Zufan had vier vriendinnen op bezoek en daarmee hebben we de ronde op de boot gedaan. Het blonde meisje op de voorgrond heet Merel en heeft ook een broertje die Rutger heet!! Dat is het derde gezin met die namencombinatie. Wat een toeval. Later arriveren ook de ouders van Zufan en wordt het tijd om afscheid te nemen. Kwart voor drie moet iedereen van boord en wordt de valreep weggetakeld.
	En dan maar zwaaien. De lucht is zwaar van de emoties en daar krijg je een portie van mee. Sta je daar met een brok in je keel te bedenken dat dat van alle tijden is. Hoogstwaarschijnlijk was het in de zestiende eeuw niet anders als de VOC schepen uitvoeren voor een reis naar Indië.
Om drie uur vaart de boot weg en zijn we met zijn achten erg aan een bak koffie toe. Het is leuk om een tijd met de ouders van Zufan te praten en wat meer over haar te horen. Voorlopig is het alleen maar mailen en eventueel bellen als ze in een haven liggen.