Het was een spannende week, niet zozeer door de bouwactiviteiten, maar
door de ontdekking van een financieel probleem. Met al het gebouw was
ik het overzicht van de financiën enigszins uit het oog verloren.
Ja, er moet met grote regelmaat bijgelegd worden van het spaargeld, maar
er is geen tijd om het in detail te bekijken en de bouw zal wel meer kosten
dan je zou denken. Ik roep wel geregeld dat we wat zuiniger aan moeten
doen, maar dat is meer uit gewoonte dan gebaseerd op een gedetailleerd
overzicht en inzicht in de stand van zaken. Ter heeft daar hogelijk de
ziekte over in en was daar vorige zondag weer eens over aan het mopperen
tegen Linde. Bekende stelling: "Anderen gaan geregeld op vakantie.
Wij al jaren niet en zijn alleen aan het beulen met de bouw, etc..."
Terecht vond Linde dat het niet zo'n zin heeft om alleen maar te mopperen
en dat we het eens zouden moeten worden over wat nu de toestand is en
wat er wel en niet kan.
Daarom maandag maar eens een speciale query gemaakt op de database
van de boekhouding. Daarbij ging het er om alleen de gezinsuitgaven
te tellen en alle uitgaven voor de bouw er uit te laten. Daarnaast
geven we aardig wat uit voor Sven, die niet meer kan Internet bankieren,
omdat zijn account is verlopen en de Postbank zijn nieuwe password
alleen naar het postkantoor op het Mathenesserplein in Rotterdam
wil sturen. Daar moet je het dan in persoon, met legitimatie en
je pinpasje komen halen. Dat is wat lastig als je voor de Koningin
en vaderland in Curaçao aan het werk bent. Die uitgaven horen
er dus ook niet bij, want dat krijgen we hopelijk terug als hij
over twee weken weer terug komt van bijna twee jaar Curaçao.
En wat blijkt? Waar we in 2004 en 2005 nog 8 maanden minder en vier
maanden meer dan mijn salaris uitgeven, is het in 2006 slechts 2
maanden minder en 10 maanden meer... En soms niet te zuinig ook,
want in vier maanden is het meer dan of aardig in de buurt van het
dubbele. We gaan dus niet op vakantie, maar geven meerdere keren
per jaar een dergelijk bedrag uit. Dat kan duidelijk niet zo blijven.
De discussie daarover roept de nodige spanning op. Ter heeft het
vervolgens een beetje gehad en is deze week in Hellevoetsluis geweest
om wat bij te komen en eens na te denken hoe ze er voor staat. Daar
heeft ze ook nog goede daden verricht door het nodige in te pakken,
op te ruimen en schoon te maken. Je moet daar ook wel bezig blijven
of in bed liggen, want de verwarming heeft het een paar maanden
geleden begeven en het is er dus niet echt lekker. Bovendien uiteraard
ook geen warm water...
Bij de foto: Het begint hier al echt lente te worden. Sneeuwklokjes,
krokussen en speenkruid staan hier en daar al voorzichtig te bloeien.
|
|
Ik heb mijn werkschema deze week dus maar aangepast aan de veranderde
toestand. Nu ik toch de auto heb nog maar iets vroeger op (05:10).
Klinkt wel erg vroeg, maar het valt in de praktijk mee hoor. En
dan een beetje opschieten en met de auto naar het station om de
eerste intercity naar Delft te halen van 06:09. Kan ik ondanks negen
uur werken nog ruim voor zessen weer terug zijn, boodschappen doen
en voor de kindertjes wat te eten bereiden. Veel boodschappen zit
er niet in, want er moet nu even terug naar af en de zaak weer op
de rails krijgen. Er zijn nog best wat zaken in voorraad, dus deze
week aten we drie dagen met drie personen voor bijna 8 euro extern
geld...
Verder 's-avonds steeds wat verder met het maken en lijmen van
spantjes voor de verhoging in de badkamer. Dat lukt best aardig
en is nu klaar. Alleen nog de waterleiding naar de wastafel doortrekken
en dan kunnen de spantjes van beneden uit aan de vloer geschroefd
worden. Er is nergens een overspanning van meer dan 50 cm en op
de meeste plekken niet meer dan 45, dus dat moet de vloer toch wel
aardig kunnen dragen lijkt me zo.
|
|
|
Verder een tijdelijk plateau voor de wastafel gemaakt om die netjes
op zijn plaats te krijgen, de kraan er regulier aan te zetten en
te zien hoe het verder kan met de aansluitingen. Daar heb ik wel
een oplossing voor gevonden, die geheel uit het zicht achter de
lade onder het plateau weg te werken is. Alleen blijkt helaas ook
dat de afvoer van de kraan niet montabel is. Kennelijk is de materiaaldikte
van deze kunststof wastafel veel kleiner dan die van keramische,
want ik krijg de afvoer in de verste verte niet aangedraaid. Ik
heb minstens nog 15 mm materiaal tekort om de zaak dicht te krijgen.
Daar moeten we dus mee terug naar de Praxis. De kraan zit overigens
wel goed, dus het zou jammer zijn als die niet zonder afvoer te
krijgen is.
De zinken goten zijn woensdag door de fabriek afgeleverd en kunnen
nu aangebracht worden. Het wachten is op twee mooie dagen. Een om
de houten delen van de goot te monteren en een om het zink aan te
brengen. Het is wat lastig solderen als er elke 217 mm een straal
water van het dak komt gelopen. Volgens de Baderie krijgen ze dan
de soldeer niet gesmolten...
|
Zaterdag hebben we de mooie perioden van het wisselende weer benut om
het volgende deel van de sloot te schonen van braam en boom. Het resultaat
mag er wezen. Nu de andere kant nog, want Ter wil dat we daar met de maaimachine
tussendoor kunnen om de zaak ook schoon te houden. En zoals je op de foto
ziet is daar dus nog wel heel veel te doen. Als het lukt om het vrij te
houden, is dat wel een stuk plezieriger dan deze klus jaarlijks te moeten
doen. Het is wel geen echt vervelend werk, maar de bramen prikken toch
wel geregeld door je handschoenen heen.
|
|
Zondag verder met het fijnslijpen van de boekhouding en 's-middags nog
maar wat verder gewerkt aan het gesubsidieerde deel van het buitengebeuren.
Groenwal-element nummer 4 op de rechter foto is dit jaar aan de beurt.
We halen twee kleine en twee grote bomen weg en ruimen alles op. De trekker
wil ondanks een paar dagen laden weer niet starten, dus de iep, waarvan
ik de stam maar eens ga bewaren, kunnen we nog niet weg krijgen. Ook het
in moten gezaagde kachelhout moet nog even op transport wachten, maar
dat ligt er netjes bij.
|