Vandaag (donderdag) een belangrijke stap gemaakt. De goten zijn aangebracht. Gisterenmiddag laat belde de Baderie, dat het vandaag mooi weer zou worden en of ik de goten ook nog gemonteerd zou kunnen krijgen. Ter zat daar erg op te wachten en het was ook wel een beetje naar al die straaltjes water van het dak als het regende. Dus ondanks het matige weer toegezegd het te proberen. Daarom de hele avond met Selwyn en Leander buiten in de weer geweest, tussen de buien door. Onderste twee rijden pannen er af. Schroefgaatjes aftekenen en boren. Boeibord-delen monteren. Bouwlamp en steiger verplaatsen. Je ziet geen pest met dat licht in je rug, maar met het fietslampje erbij in de goot is het te doen. Vervolgens de geïmpregneerde delen haaks gezaagd en er op gezet. Is wel een beetje schipperen om de bovenkant een beetje gelijk te krijgen, maar met wat trekken en duwen is zo'n lange plank van vijf meter ook in zijn vlak nog wel wat te buigen. Ik had materiaal voor zes boeibord-delen en dat had ik al gezien, was net te weinig. Ik had daarom al een restje multiplex op de juiste breedte gezaagd en twee keer met houtsealer behandeld. Het stukje bleek helaas net 10 cm tekort... Dus het sluitdeel aan de achterkant eraf gezaagd en nog een restje garant-multiplex van de boeiborden van de dakkapellen op maat gemaakt en met houtsealer de kopse kanten gedaan.

Vanmorgen om vier uur de wekker gezet om de tweede laag erop te zetten. Daarna lekker uitgeslapen tot kwart over zeven. Dan vlug naar buiten om het sluitstuk aan de achterkant te monteren. Ook moet het einde van de goot nog gezaagd en gemonteerd.	Inmiddels zijn de zinkwerkers ook gearriveerd en heb ik pas de goot aan de achterkant klaar. Alleen nog de onderste panlat er op. Daarbij eerst afgewacht hoe hoog het opstaande randje aan de goot is uitgevallen, om te weten welke latten er op moeten. Dat als een speer gedaan terwijl de heren het eerste deel al aan het solderen zijn.
Vervolgens enigszins gestrest aan de voorkant begonnen. Ik houd echt niet van deadlines! Ik moest ze wel voorblijven. Eerst het restantje van het boeiboord van de dakkapel en dan vijf lengtes en een sluitstuk.	Na een half uurtje blijkt echter al dat voorblijven geen probleem is. Het soldeerwerk en vooral het maken van de overgangen van de verholen goten en de uitlopen voor de regenpijpen duurt nog aardig lang. Bovendien werkt het overdag met een heerlijk zonnetje ook wel een stuk lekkerder dan gisterenavond in het donker. Wij zijn aan de voorkant helemaal klaar als ze achter ook alleen nog wat af te werken hebben en alvast de gootdelen aan de voorkant erin willen leggen.

Ter is aan de bramenklus achter het Vogelnest verder om plaats te maken voor de beukenhaag. Die heeft het ook lekker in het zonnetje. Van sommige struiken zijn de bladknoppen al helemaal open en die beginnen al een aardig groen aanzien te geven. Het zit er niet meer in om bomen te snoeien die weer uit moeten lopen. We kunnen nog wel wat weghalen wat niet meer terug hoeft te komen. Dat wordt dus afwachten of men dat bij de gemeente voldoende vindt voor het toekennen van de subsidie. De aanvraagbrief hebben we ook al binnen. Onze boskatten helpen heel graag mee. Ze spelen ook gezellig met halfbroer Sam van de buren.

Vrijdag konden de goten getest, want 's-morgens regende het stevig. Emmers en een oude zinken wastobbe onder de plaats waar de regenpijpen moeten komen, maar die zijn in no-time vol. Zaterdag met strak blauwe lucht dus eerst de regenpijpen maar gemonteerd. Dat is nog een aardig puzzelklusje om uit de vlooien hoe lang het schuine bovendeel en hoe lang het verticale onderdeel moet zijn. De bochtjes zijn er om onduidelijke reden alleen in 40° en 75° en dus niet in 43°. En met oude plastic pijpen passen gaat niet, want daar past het knietje niet in. Dan maar voorzichtig beginnen en een paar keer er wat afgezaagd tot het goed past. Bij elk van de vier pijpen moet de stoep weer open, omdat de aansluiting niet precies 90°, dan wel 45° is. Aan het einde van de dag best tevreden over het resultaat. Toch altijd weer spannend om de gaten voor de montagebeugels in het huis te boren, want het moet wel in een keer goed! Tussen de bedrijven door met de trekker en staalkabel in de weer. De buren dachten met een geleende auto een aanhanger vol dakpannen door de wei naar de nieuwe paardenstal te brengen. De wei is echter zo drassig dat daar echt wel een 4WD met terreinbanden voor nodig is. Ook de trekker redt het niet om de auto en de aanhanger samen weer op het droge te helpen. Ze moeten afzonderlijk gesleept worden. Blijft toch leuk spelen, vooral als het nog nut heeft ook.

	Zondag naar Rotterdam om te kijken hoe het huis van Sven, die dinsdag uit Curaçao terug komt, erbij staat. De puinbak overtreft alle verwachtingen. De heren voelen zich ook wel schuldig, maar blijkbaar niet genoeg om de zaak ook een beetje bij te houden. De post stroomt net niet de voordeur uit, maar alleen omdat die naar binnen opent en de post steeds opduwt. Dat je zo wilt leven en zo het huis van een vriend beheert, zullen wij wel nooit snappen. Als we weggaan is het in ieder geval toonbaar en is de verlichting weer enigszins werkend.