Dit weekeind verder met het dakje van de schapenstal. Er moest nog een list verzonnen worden voor de dakbalken/panlatten. Ik kies er voor om de oude vloerbalken van 16 * 7 cm in de lengte in tweeën te zagen, zodat ze sterk genoeg zijn om direct als panlatten te dienen. De overspanning is 2.5 meter. We testen ze door de pannen te wegen. 40 kg verdeelde belasting per draagbalk. Leander en ik kunnen samen op een balkje staan en dat is 160 kg puntbelasting. Zou dus moeten kunnen, zelfs als de balk wat slechter is...

De dakbalkjes moeten nu allemaal gezaagd en daar heeft Leander prima bij geholpen. Het is op het terras een grote zaagselbende. Een paar van de oude vloerbalken bleken gaten te bevatten uit een vorig leven. Frank had ze voor het oude huis ook op de sloperij gehaald. Ik denk dat de gaten voor elektradozen gebruikt waren. Die waren met cement gevuld en daar was in de loop der jaren overheen geverfd. Dat heb je zo met oud hout. Mijn widia-zaagblad komt daar wel doorheen, maar echt scherp is het daarna niet meer. De vuren balken komt hij nog wel door, maar je moet wel redelijk veel druk uitoefenen. Er is weinig aan te zien, maar blijkbaar is de snijhoek tot nul afgenomen of zelfs negatief geworden.

Verder is Selwyn bezig geweest aan een nieuw plan voor een handboog. Hij heeft nog weer verder gekeken op internet en een ontwerp gevonden voor een gelamineerde boog. Hij heeft de houthandel dunne stroken laten zagen en heeft die inmiddels naar de einden toe verjongd. Verder glasweefsel gekocht en epoxy hars om tussen de lagen te leggen en die met elkaar te verlijmen. Van een paar afgekeurde stukken schijnlog heeft hij een mal gemaakt voor de vorm en nu kan alles in elkaar gelijmd worden. Het afwegen van de epoxy componenten is nog een precies klusje. Op de digitale keukenweegschaal is dat echter goed te doen, al is het goed dat Ter en Linde de deur uit zijn! Ik kijk goed mee, opdat dat allemaal goed gaat. Het lamineren gaat goed en het glasweefsel is goed doordrongen van de epoxy. Na het klemmen drupt het flink en er loopt een heel spoor van epoxydruppels over de vloer. Die blijken naderhand echt glashard te zijn. Ik hoop dat het glasweefsel voldoende flexibiliteit heeft, want de boog moet uiteraard wel kunnen buigen.