Inmiddels hebben we foto's gevonden van het ingraven van de septic tank. Dat blijkt in 1988 te zijn geweest. Ik was er toen niet en Frank heeft dat begeleid. Marja staat er bij te kijken met Joy aan de hand als minimeidje en baby Gaia op de arm. 's-Morgens om half acht eerst even naar de Regt gereden om die te laten zien, opdat ze de juiste graafbak meenemen. Ze zijn net alle machines de loods uit aan het rijden en het is een drukte van belang. De graafmachine komt het pad al opgereden al het nog donker is. Eerst toch nog maar even de afvoersloot van de septic tank laten uitdiepen. Drie happen eruit en alle blad en prut ligt er naast. Dan voorzichtig aan het graven. Aan de hand van de foto's weten we ongeveer waar de tank ligt. Als het spannend wordt steeds even met een spa sonderen tot het beton in beeld komt. Dan is het verder een makkie. Nog even voorzichtig om de handvaten niet van de deksels te trekken. Dat lukt bij een niet, maar die blijkt toch al doorgeroest te zijn.

Het blijkt dat de septic tank geen compartimenten heeft, maar de sterfput wel. Ter plaatse van de twee deksels is er een schot waar de prut onderdoor moet en in het midden één waar het overheen moet. Zo wordt de weg langer gemaakt en krijgen de bacteriën langer de tijd om hun werkt te doen. Zelf zie ik eerlijk gezegd maar weinig verschil in elk van de vier compartimenten.

Omdat de vuilwaterpijp die direct naar de septic tank gaat niet bereikbaar is vanuit het gat in de deksel, graven we zelf de ronde deksel helemaal vrij om die er eventueel met de hefinrichting van de trekker af te lichten. De kraan is inmiddels weer weg naar de volgende klus. Achteraf zie ik daar toch maar van af en lijkt het verstandiger om een ontstoppingsstuk aan te brengen in het schuine deel van de pijp. Dat kunnen we later eventueel ook gemakkelijk met de hand opgraven om door te spuiten. Dus 10 cm naast de mof doorgezaagd. Er loopt tijdens het zagen al een beetje water uit de zaagsnede en als het door is blijkt de pijp half dicht te zitten met witte zeepsludge. Het wassen wil wat... Dan op weg naar de Praxis om een ontstoppingsstuk en een overschuifmof te halen. Als ik lang de buren op nr. 20 rijdt zie ik een rode Atlas van de Regt aan het graven in de tuin. Nieuwsgierig als ik ben toch maar even kijken of ze twee klussen aan elkaar geknoopt hebben en ons allebei de aanrijtijd in rekening brengen... Blijkt een andere graafmachine van de andere de Regt te zijn. Ze zijn net beginnen met het uitgraven van de bouwput en Wendy staat te opzichteren. Ze hebben de bouwvergunning net een paar dagen binnen en gaan nu dus snel van start. Ook in eigen beheer bouwen, veel zelf doen en met klussers werken.

Met de dompelpomp in de vijver spuiten we de leiding naar de septic tank door. De andere kant op moet Frama maar doen. Die hebben op de zuigwagens daar ook de spullen voor bij zich en dat kan wel voor hetzelfde geld.

Als we het ontstoppingsstuk er zonder mof tussen proberen te passen moeten we flink wat kracht uitoefenen op de pijp naar het huis. Wrikken met de spa als hefboom en dan zit er blijkbaar wat beweging in de 45° bocht die nog niet opgegraven is. Ineens komt er een prop witte sludge naar buiten, maar nu met dezelfde diameter als de pijp... Daar achteraan een vloed aan vuil water, want blijkbaar staat het hele systeem naar het huis en het koelhuis helemaal vol. We pompen het maar weer weg met de dompelpomp, die toch al in de aanslag staat. Daarna alles een beetje schoonmaken en het ontstoppingsstuk aansluiten.

Eigenlijk hebben we het probleem nu zelf opgelost. Zullen we Frama maar afbestellen Ter? Nee, alles moet leeg!

Verder de tijd doorgebracht met het reorganiseren van de houtvoorraad in het koelhuis. Ik heb nog maar zeven schijnlogs over en die liggen nu in vier stapels naast elkaar vies te worden. Daar maken we er maar een van met een plank die toch al vuil is er bovenop. Mogen de poezen daar hun pootjes op afdrukken.

Er naast nog een stapel met gewolmaniseerde planken voor de balustrade van het balkon. Het blijft een vreselijke zooi, maar er is ineens weer heel veel meer ruimte voor de fietsen. Ik ben toch wel erg blij met de ruimte, want zonder zouden we het een stuk moeilijker hebben.

De man van Frama zou om half vier in Roosendaal wegrijden, maar is er om half vijf nog niet. Hij komt pas in het donker aan en blijkt erg aan het zoeken te zijn geweest. Ik laat hem gewoon vooruit het pad op rijden met het idee dat hij gemakkelijk kan keren op het voorterrein. Dat blijkt toch maar net te gaan.

Hier moet alles naar toe...

Samen de zuigleidingen uitleggen en aansluiten en de machine starten. Het zuigen gaat echt ongekend snel. De vacuümpomp heeft een capaciteit van 1500 m/uur en beide tanks zijn binnen vijf minuten leeg. Dan nog schoonspuiten, wat een beetje onzin is, want het zit toch in twee weken weer vol. Wel verdwijnen zo eventuele vaste afzetting op de bodems.

Eerst de septic tank

en dan de sterfput

Daarna de leidingen doorspuiten. De haspel voor de persslang hangt nog maar aan één kussenblokje. Van de andere zijn de bouten afgebroken en de kettingaandrijving wil hem graag van zijn plaats hebben. Met een lange schroevendraaier door een voormalig boutgat is hij enigszins op zijn plaats te houden zonder er met je vingers tussen klem te raken. Uiteindelijk lukt het om 20 meter slang af te rollen. De chauffeur verontschuldigt zich voor de wrakke boel. Ze hebben nieuwe wagens besteld, maar die hebben een lange bouwtijd en worden pas in maart afgeleverd. Als ik bij het schrijven van deze log eens op internet zoek, kom ik op de site van de leverancier in België. Volgens dit artikel worden ze het laatste kwartaal van 2007 geleverd, maar daar is blijkbaar vertraging in opgetreden.

We spuiten vanaf het nieuwe ontkoppelstuk de leiding naar het huis door en vanaf het putje in het koelhuis de leiding van die kant. Daarbij hoef ik niet eens met de dompelpomp in de weer, want het spoelwater loopt uit zichzelf alweer de andere kant op naar de tank. Daarna alles weer opruimen.

Een beetje discussie hoort er bij.

De deksels op de tanks opdat er 's-nachts geen dieren in verdwijnen en de Regt kan weer gebeld om de zaak dicht te gooien als hij een gaatje over heeft.

Terwijl Ter aan het werk is, maak ik het plafond van de WC boven af. Er moet alleen nog een glasplaatje in, waarboven dan de verlichting komt. Na een bezoek aan de glashandel blijkt een stuk veiligheidsglas met matte folie als tussenlaag het mooiste te zijn.

Daarna nog de koker naast de trap aan de onderzijde afgewerkt met stukjes hout van de binnenkozijnaftimmering. Ik zoek wat kromgetrokken stukken op die precies de kromming van de trapboom volgen.