Maandag eerst het hooi bij elkaar rijden op ruggen. Bij de lage wei is de tunnel ineens kapot. Toch maar door. Zes uur klaar. John stuurt morgen iemand want het blijft toch mooi weer. De opening van de pers is anderhalve meter breed, dus dat het niet zo mooi op ruggen ligt is niet een echt probleem. 's-Avonds met Leander aan zijn natuurkunde gezeten.
 |
 |
|
Als ik dinsdag thuis kom, zijn ze net bezig met de lage wei ... Leuk om te kijken. De teller stopt op 187 pakken! rum 100 meer dan vorig jaar. Met de man afgesproken om de volgendd keer de ruggen iets korter te houden en aan de kopse kant drie smalle of twee brede ruggen te maken langs de groenwal. Dat is gemakkelijker met het keren. 's-Avonds naar de buren. Ter heeft een cadeautje en ik om te vragen of ze zin hebben in het hooi. Dat hebben ze wel. Marcel dacht dat ze vorig jaar 100 pakken gebruikt hebben. We rijden drie vrachten binnen. Voorlopig even in de stal, want de vloer van de hooizolder moet nog gemaakt worden. Twee pakken passen er naast elkaar precies in. Af en toe moeten we ze er tussen stampen. De trekker doet vervelend, maakt een akelig geluid bij het rechter achterwiel dat altijd slingert. Voor de zekerheid stappen we maar over op de trekker van de buren. Kan Wendy tenminste ook mee doen door trekker te rijden. |
 |
Woensdag ga ik al voor het eten de trekker te leen vragen en breng alvast twee vrachtjes onderdak in onze eigen schapenstal. Daarna eerst eten en dan maken we eerst de opslag bij de buren vol. Daarna nog een vrachtje bij ons. Wij komen uiteindelijk op 66 pakken uit, dus blijkbaar liggen er 120 bij de buren. Voor de twee pakken die kapot gegaan zijn heeft Ter een lumineus idee. We maken een ruif van het hoge gaas dat we rond de bomen maken en gooien die vol met het hooi. Dan kunnen ze er niet op lopen, maar het hooi er wel tussen het gaas door trekken om te eten. Marcel en ik zien een ree midden over het aardbeienveld lopen.
 |
 |
Donderdag leuke treinreis naar huis. Eerst ijsje eten met Lucia. Op Eindhoven gaat de trein misschien niet verder en ik pik een dame op die het allemaal niet snapt. Neem haar eerst mee naar de trein naar Den Bosch en beloof haar weer richting Den Haag te brengen. Dan worden we door NS medewerkers weer uit die trein gehaald, want de andere intercity kan toch weer verder naar Breda en Den Haag. Ze komt uit Venezuela en is een maandje op reis in Europa. Amsterdam, Brussel, Keulen en nu morgen naar Parijs met de Thalys. Lijkt nog best een onderneming in je eentje in een vreemd werelddeel. Haar Engels is matig, zo ongeveer als mijn Frans :-). Daarna thuis erg actief geweest. Eerst eten op het balkon. Dan het hek weer terugzetten op het tweede dammetje. Nu kunnen de schapen weer vrij over het terrein lopen. Dan de hooiruif voor de schapen losknippen van de rol en definitief afmaket. De trekker opkrikken om te kijken wat er is. Er blijken 5 van de 6 wielmoeren losgelopen te zijn. Ze zijn bij het omgedraaide wiel ook lastig vast te zetten. De ringsleutel past net binnen de velg, maar hard trekken is er niet bij. Selwyn heeft later het idee om het met de momentsleutel te doen. Krijgt dus nog een vervolg. Dan via de wei van de buren de takken die ik het weekeind heb gesnoeid weggehaald en in de groenwal leggen. Vervolgens hetzelfde ook bij ons. Ter is druk met het planten van een aantal planten die we gekregen hebben in ons tuintje naast de vijver.
 |
Vrijdag extra dag naar Helmond ivm de milieu-audit. Geen problemen, maar onze activiteiten vormen ook bijna geen milieubelasting. 's-Avonds op het balkon gegeten en daarna het wiel van de trekker nagedraaid met de momentsleutel. Gaat wel beter, maar veel vaster komen de bouten niet te zitten. Zaterdag blijkt Linde 's-nachts toch nog gekomen te zijn. We halen de vlonderdelen van het balkon om in de antislip beits van Ceta Bever te zetten. Als Linde naar oma gaat, neem ik het over en zij gaat daarna nog tot ver in het donker door... Goed dat er drie lagen op moeten, want in het donker zie je niet echt veel. Vooral van de groeven aan de onderkant is maar lastig te zien hoe het met de dekking staat. Ter is een beetje boos omdat ik niet met de slaapkamer verder ga. Daar zondag dan maar eens het plan voor afgemaakt en begonnen. Ter heeft nog een goed idee dat de deur ook naar binnen open kan. Dan moet die plek wel vrij blijven van rommel, maar het is wel veel gemakkelijker met het uitrijden van de kast ernaast en de greep kan er op zonder in de weg te zitten. Ook nog met Leander aan de natuurkunde gezeten. Hij heeft een goed begrip van de theorie, maar maakt nog wel foutjes bij de sommen door niet goed te lezen en omdat hij stukken van eerders stof niet beheerst. Ter heeft de oude werkplaats helemaal opgeruimd. Die lag gaandeweg helemaal vol met troep die we misschien nog kunnen gebruiken, maar de kans dat we dat ook echt doen is niet groot. Door de lekkage is er veel verroest en kan als onbruikbaar weggegooid worden. |
