Maandag zijn we eerst wat aan het werk als Marja ons komt vragen voor een onrbijt in de zon. Joy komt ook en we hebben onder de strak blauwe hemel echt een Frans vakantiegevoel. Daarna gaat Ter verder met het schoonmaken van de buitengevels. We zetten de steiger op om ook bovenin te kunnen komen. Kan ik ook eens kijken wat de vogels hebben aangericht die ik bij het maken van de balustrade onder de dakpannen zag verdwijnen. Er blijkt een keurig nestje te zitten, maar gelukkig maar bij een panlat. Hij heeft het toch ook niet goed terug kunnen vinden of de 10 eitjes waren niet bevrucht, want ze liggen ongeschonden in het nestje. Wij denken een winterkoning, want dat is de enige waarvan we denken dat die door een spleetje van een centimeter onder de pannen kan komen.

Nu moeten ik de vogel-muis-schroten toch maar anders monteren om de spleet echt af te dichten, want dit is op den duur geen goed idee. Als ik dinsdagavond met de klus verder ga, blijkt dit ook niet te werken. Er zit bij elke pan een keurig driehoekig gaatje waar ik gemakkelijk mijn duim in kan steken (zie links).

Dan hebben de vogels nog meer ruimte dan eerst... Weer andersom gedaan dan maar. Nu kunnen ze nestelen op de vogel-muis-schroot, maar ze kunnen in ieder geval geen gaten maken in de dakplaten.

Dit hoeft maar bij een van de vier uiteinden van de dakvlakken. Bij de andere drie randen liggen de kantpannen dichter tegen het boeibord aan en is de eerst gekozen methode afdoende. De steiger dus meteen maar weer afgebroken en opgeruimd.

075 6122669 info@verkoopwinkel.nl

Woensdag is Ter laat. Ze heeft ineens een dubbele dienst; eerst in Tilburg en daarna naar Kaatsheuvel. Ik halveer de hoeveelheid St.Jacobskruiskruid bij de caravan. Weer een kruiwagen vol. Ik denk de twaalfde. Nog een te gaan. Ik loop een tijdje over het terrein op zoek naar de buizerd die ik hoor. Vind hem niet. Wel een konijntje op de wei en een bewegend muisje op het pad bij het huis. De mini doodgraver die daar mee bezig is vindt de muis maar zwaar en houdt het voor gezien. Het was ook wel een halve meter tot het eind van de bestrating. In de schapenstal is een beest een hol aan het graven. Het wordt elke dag een beetje dieper en de berg zand ervoor wat groter. De schaapjes zijn toch wel lief, want ze gooien de inwoner er niet uit...

Het doodgravertje heeft het toch gered met de muis, want de andere dag is hij foetsie.