Weblog Klaverhof Week 23 12-06-2005

 

Stand per week 23. Een hele grote zandbak. Het lijkt niet veel verschil, maar daar is mijn rug het helemaal niet mee eens. Wie heel goed kijkt kan de staafjes betonijzer zien die achterin aangeven hoever er volgende week de bouwput uitgegraven moet worden.

In het begin van de week heel opportunistisch de kaartjes "Sloopwerkzaamheden beeindigd" en "Aanvang bouwwerkzaamheden" naar de gemeente gestuurd.

Vrijdag eerst meer een stukje archeologie gedaan. De koelkelder is toch wel erg leuk om vast te leggen, want die foto van vorige week geeft niet echt een goed beeld. Daarom die eerst helemaal uitgegraven. Links daarnaast is een put waar de waterleiding uit naar boven komt. Die kwam uit in het rechter keukenkastje (met de laden). Het gat is helemaal volgestort met steenpuin, dus het uitgraven is een heel gedoe. Bijna alle steentjes moeten er met de hand uitgehaald en dat levert meer dan twee kruiwagen vol op. Tot mijn verrassing blijkt er in het koperen deel ook nog een afsluiter met aftapkraantje te zitten. Dat was een stuk gemakkelijk geweest dan al die jaren in de winter steeds het stalen luik in de tuin van de buren in te moeten om voor de zekerheid toch het water maar af te sluiten... Even verder op de bodem van de put begint de kunsstof leiding die we eerder voor het huis opgegraven hebben om af te sluiten. De twee putjes vooraan vormen een bezinkput en een afvoerput voor de afvoer van de oude aanrecht. Vooral de tweede is op de bodem gevult met een erg zwarte drab. Het lijkt wel olie, maar ruikt daar niet naar. Proeven wat echte archeologen doen heb ik maar achterwege gelaten.
Terry vindt het jammer dat juist hier de fundatie moet komen te lopen. Als het in de gang was zou het leuk zijn om alles in tact te laten en met een dikke glasplaat af te dekken en zichtbaar te houden.

Je kunt heel mooi de gestapelde fundatie zien. De bovenste twee lagen zijn de onderste twee van de keukenmuur. Daaronder - ook gemetseld - twee lagen 1.5 steens en twee-steens. Dan twee gelijke lagen drie-steen en dan nog een laag 3.5 steens. Die ligt op dezelfde hoogte als de bovenkant van een steens muurtje dat Frank ervoor heeft gemetseld en samen een plateau in de koelkelder vormt. De onderste vier lagen van de fundatie zijn gemetseld met een hele arme specie. ik schat wel 1 op 10 cement en geel zand. Daardoor is het heel flexibel en kan zich goed zetten zonder te scheuren. Je kunt de stenen met de spa loswerken en daarna de specie er gewoon afscheppen. De muur die Frank ervoor heeft gemaakt is daarentegen met een keiharde specie gemaakt. Die moest vast waterdicht zijn. Hij is bijna niet kapot te krijgen. De stenen gaan eerder kapot dan de voegen. Ik haal de fundatie van de keukenmuur er met de hand uit, zodat de graafmachine morgen een geul kan graven naast die harde muur, zodat ik wat ruimte krijg om met de moker te slaan.

Oma verhuisd vandaag van het ziekenhuis naar het klooster "het Liesbosch" aan de andere kant van de snelweg. Linde is daar een goed deel van de middag druk mee en 's avinds gaan we samen op bezoek. Ze heeft wel een klein kamertje, maar toch de ruimte voor wat eigen spulletjes. Even afwachten hoe dat zal gaan. Het is wel leuk om haar zo dicht bij te hebben. Nu kunnen we haar met mooi weer halen met een rolstoel om te kijken zoe het wordt.

Zaterdagmorgen om half negen zou de kraan komen, maar dan gaat de telefoon wat ook al weer het adres is. Een kwartiertje later staat hij er. We bespreken wat de bedoeling is. Vandaag moet de gewapende fundatie van de schoorsteen eruit, de stronken van eik en de berk en een geul langs elk van de muurtjes die nog in de grond zitten, zodat ik die er in de rest van het weekeind uit kan halen. De schoorsteenfundatie is een schep en voordat Linde nieuwe baterijen voor de camera heeft gevonden is de eik er al uit.

Dan maar foto's van de berk gemaakt. Eerst het perkje even geschoond om te zien wat je doet. Dan eens aan de bovenzijde van de stam getrokken. Dan komen er wortels die langs de muur richting koelcel groeien mee en beweegt er wat meer dan gepland. Toch maar even met de bak achter de berk in de grond gestoken om die af te hakken. En dan pak je hem er gewoon uit.

 

Hadden wij daar niet een hele dag voor uitgetrokken? De bomen even geparkeerd op het pad. Daar liggen ze wel wat in de weg en het weghalen valt nog geen beetje tegen. Niet de boom gaat omhoog, maar de voorwielen van de trekker. Na wat heen en weer gerommel komt de boom niet aan het eind van de lepels, maar dicht bij de trekker te liggen en dan gaat het wel.

De kraandrijver vindt het zielig voor mij dat ik de fundatie er met de hand uit moet halen. "Zal ik dat maar niet even met de kraan doen? Heb ik de zeefbak niet voor niets meegenomen..." En dat gaat wel erg handig. Je graaft eerst langs de muur om zo min mogelijk zand te pakken en dan de muur zelf. Even heen en weer schudden met de rechter hand doet de bak rammelen en het meeste zand valt van de stenen. Dan nog even omschudden, om de "schone" stenen op een stapel op het terras te deponeren. En dan zat hij nog wel te mopperen dat hij zijn eigen kraan (1404) niet bij zich had, maar een kleine 1304 en daar ben je toch minder handig mee... Met een bakje koffie tussendoor is hij binnen twee uur klaar. Later mag ik 100 Euro afreken en ben ik nog goedkoper uit dan een dag een sleuvengravertje van Borent.

Onder de melkbocht zitten ook nog een paar verrassingen, Twee hele grote blokken puin met specie. Waarschijnlijk een put waar dagelijks de overtollige specie werd gedump tijdens de bouw van het huis. Die zijn dus duidelijk groter dan de 40*40*40 cm dat in de steencontainer kan. En stukslaan zal wel niet meevallen. Ook ruimen we nu we toch zo leuk bezig zijn, ruimen we nog even de laatste strook betonvloer van de geitenstal en de fundatie van de muur daarvan op.

Pierre is er 's middags ook en herkent het bijna niet meer. In een laat en waterig zonnetje eten we het laatste stuk van de zalm op, die Sven van de winter uit Noorwegen heeft meegenomen. Grillen boven de vuurkorf, met asperges, boterjus en in de schil gekookte aardappelen. Erg luxe. Ami en Artje verdragen elkaar goed en hebben alleen een beetje onenigheid over een stukje zalm.

Linde en Pierre gaan dan terug naar Amsterdam en Ter en ik gaan bij oma op bezoek. Dat kan lopend, maar na half negen 's avonds is de deur dicht en kan je alleen nog met de auto, want het hek gaat vanzelf open...

Zondag hoef ik alleen maar het stapeltje stenen op te ruimen. Daar blijkt toch nog wel aardig wat zand in te zitten en vrij veel gebroken stenen. Met de kraan is toch wel wat meer geweld dan met de hand loswerken en afvoeren, want dan blijven ze eigenlijk allemaal heel. We hebben er denk ik wel genoeg, want uiteindelijk ruim ik een stuk of 30 kruiwagens hele stenen, drie kruiwagen wortels en twaalf kruiwagens zand af. En er blijft een leuke berg gebroken stenen over om volgende week in de laatste? steencontainer te dumpen (zie onder). En ik dacht klaar te zijn met de sloop...

De muur van de koelkelder krijg ik niet rechtop, maar ik kan er wel aan weerszijde een steen onder krijgen. Dan de palletheffer eronder gereden. Door het puin dat er achter ligt kan ik hem alleen maar met te punten pakken. Tillen maar. Hij komt horizontaal, maar dan is het over en komen de voorwieken van de grond. Dan maar hogere stapels stenen aan de uiteinden er onder en dan kan ik hem beurtelijks aan een van de uiteinden optillen en van de puinberg wegrijden. Dan nog in de goede stand draaien en ik kan het blok aan het begin van de lepels pakken. Dan krijgt hij hem wel omhoog en kan hij in zijn geheel afgevoerd worden. Leuk dat geklungel met de trekker. Je wordt er een stuk minder moe van dan een hele dag stenen scheppen.

  

Dit is er nog over van de fundatie. Een berg gebroken stenen voor de container.