Zaterdag was het beter te doen en hebben Selwyn en ik de fundatie uitgemeten en zijn we begonnen met de paaltjes voor de bekisting te maken. De door boktor aangevreten ribben van het dak opgehaald en de zaag klaargezet om er paaltjes van te maken. Je hebt daar uiteraard een tekening voor nodig en die lag helaas nog thuis. Dus toch maar even op en neer. Onderweg maak ik me erg zorgen of Selwyn niet alvast aan het zagen gaat, want goed geinstrueerd is hij niet en de zaag is nog erg scherp... Thuis als een speer gebeld om te vragen dat nog even uit te stellen. Spullen ingeladen alsmede de 16 dozen met boeken die al ingepakt op de gang in de weg stonden. Nog even met Lies een expresso gedronken en daarna weer terug.

We zetten de voorste hoeken uit en de achterste op basis van de lengte van het huis en de berekende diagonaal. Als controle moeten de achterste punten nu ook op een afstand van elkaar staan die overeenkomt met de diepte van het huis. Het scheelt 5 mm, dus daar zijn we voor de fundatie tevreden mee.

Selwyn had inmiddels alle spijkers uit de ribben gehaald en ging de paaltjes zagen en ik erin slaan. Om de bovenkant overal op de juiste hoogte te brengen hebben we de verlengtafel van de zaag nauwkeurig waterpas gesteld. Daarbij bleek de waterpas van de laser niet echt waterpas te zijn. Met een lange waterpas van Frank ging dat beter en vervolgens de laser op het plateau gedraaid naar het paaltje dat er in moet en dan intikken totdat de straal op de rand schijnt. Nu maar hopen dat de laser wel evenwijdig met het magnetische ondervlak straalt, anders is de fundatie straks een zeer afgeknotte kegel ipv een vlak... Heel veel zal het niet schelen en dat vangen we wel op met de voegbreedte van het metselwerk.

De achterdeur van Frank

De sloot waar van de winter weer water door moet kunnen...

De paddenpoel is wel erg mooi...

maar hoort volgens het onderhoudscontract zoveel mogelijk vrijgehouden te worden van boomvormers. Dus die paar honderd die er nu staan moeten nog in de loop van het jaar eruit.