Weblog Klaverhof week 9 2-3-2008

Maandag worden we om 04:35 wakker gebeld door Cindy. Vliezen zijn gebroken, dus de nieuwe baby houdt zich keurig aan het tijdplan. Ter gedroeg zich al bijna twee weken of ze zelf moest bevallen. Steeds allerlei dingen aan het regelen voor het geval ze weggeroepen werd. Ik denk dat we wel zeven keer pasta kunnen eten. Zaterdag was ze mee naar Sven om te klussen, want ik had de auto nodig voor al mijn gereedschap. Die was verder volgetast met Ter's werk- en logeerspullen. Want "als Cindy belt, dan ben ik weg en dan moeten jullie het zelf maar uitzoeken...". Ik ben koud op het werk of Ter belt al dat er een dochter geboren is. Om zeven uur, dus ze was keurig op tijd. Als ik het goed opgeschreven heb heet het zusje van Bjørn

Kaelynn Thessa Anna-Mae

Je bent meer dan welkom. Ik zit op mijn werk een tijdje te huilen van de emotie. Moet een keer kunnen...

De naam was bijna goed... Hier een foto van de mini, die 49 cm lang is en 3460 gram weegt. Vast volgens de weegschaal van Ter, die zondag bij kalibratie tegen de digitale keukenweegschaal een procent te weinig aangaf. Dus misschien weegt ze wel bijna 3500 gram...

Genomen op 25 februari 2008 om half tien, dus 2.5 uur oud.

Maandagavond nog een vrachtje hout verwerkt en een nieuwe trekker lading op de wei gehaald. Daar kwam ik de rest van de week niet aan toe dus. Heel druk op TNO. Woensdag en donderdag cursus voor het dagelijks onderhoud en de bediening van de nieuwe schietbaan. Donderdag moesten nog de nodige dossiers weggewerkt en dat kan helaas alleen op TNO... Dus tot 22:00 gewerkt om nog net de trein te halen. Die reed te langzaam, dus de laatste bus naar huis gemist. Dan maar de treintaxi ten laste van de baas. Daarna nog het werk afmaken wat ik eigenlijk overdag had moeten doen. Vrijdag is de deadline voor de nieuwe versie van DocsBox, het tekstverwerkingssysteem van TNO, en ik wil er nog enkele dingen in hebben waar we zelf wat aan hebben, zodat we met de afdeling eindelijk ook over kunnen naar de nieuwste algemene TNO-versie in plaats van de antieke, maar toch wel goed werkzame versie van het instituut. Gaan we straks van V3.2 in een klap naar V6.7. Ik ben daar pas na drie uur 's-nachts mee klaar. Gauw naar bed.

Leander was nog komen melden dat hij een half uur eerder naar school wil. Moet ik alsnog om 5:30 op... Ik heb hem maar een extra wekker mee gegeven. Morgen lekker uitrusten in de trein op weg naar en terug van ons jongste nichtje. Zie ik Ter ook nog eens... Helaas had ik om 6 uur nog niets gehoord beneden. Dus toch Leander maar even wakker gemaakt. Daarna nog wat geslapen, maar toch vroeg op om nog een laatste dingetje aan te passen in DocsBox waar ik niet aan gedacht had... Dan naar Frank voor zijn verjaardag. Was dus gisteren, maar toen was er geen tijd. Het is mooi weer, dus naar oma op de fiets en daarna naar het station. De bus naar Utrecht staat net mensen in te laden, dus daar ga ik ook maar bij staan. Goede aansluiting op de stoptrein naar Nijkerk, waar Ter me komt halen. Luxe, want in de nieuwe wijk waar Cindy en Erik wonen hebben ze nog geen busvervoer. Scheelt wee 20 minuten wandelen.

Die Kealynn is toch een liefie. Ze ruikt ook lekker naar baby. Heerlijke knuffel en erg stil. Ter zegt dat ze zelfs bij de bevalling niet heeft gehuild. Zwarte oogjes, die nog niet goed gesynchroniseerd zijn. Soms kijkt ze zo scheel als wat. Lekker een hele tijd met haar bij Cin op bed gezeten en rond gewandeld. Die Ter heeft maar geluk met haar werk.

Daarna bij Pleun en Ron met zijn vieren gegeten en dan met de trein naar huis. Gezellige reis gehad. Lekker zitten kletsen tot 's-Hertogenbosch. Daarna was het over met de pret. 's-Morgens was het zo lekker met een zonnetje en windje mee, maar nu helaas tegen wind en regen van het station 9 km naar huis. Ik ben flink nat. Mijn jas is verre van waterdicht. Gelukkig had ik mijn rugzakje mee met mijn regenbroek. Beetje afzien, maar dat lukt eigenlijk nog wel goed. Lekker warme douche genomen en tot 10 uur uitgeslapen.

De vracht hout klein gezaagd voordat Frank de zaag meeneemt naar de Markerplaat. Het stormt echt enorm. Op weg naar de Beukenhof voor het groentepakket kom ik soms bijna niet vooruit. Er is ook nog wat stormschade in de groenwal. Hebben we morgen ook nog wat buiten te doen.

Vandaag bij het zoeken naar informatie over dieren nog geleerd dat Harderwijk 150 jaar een universiteit heeft gehad. Linnaeus is daar gepromoveerd in zes! dagen.

Zondag is het veel beter weer. Lekker zonnetje en eigenlijk de hele dag buiten bezig geweest. De laatste vrachtjes hout van de wei verwerkt tot brandhout voor de kachel die we (nog) niet hebben. Daarna het hele terrein rondgelopen om stormschade op te ruimen. Dat levert nog een trekkerlading vol hout op. Voornamelijk berken. Die blijven toch erg zwak. Het zijn de eerste bomen die de geest geven bij een storm. Ook nog wat hakhout wilgen. Die zijn vaak in het middel van de stronk half rot en dan breken zware loten al gauw uit. Bij het onderkomen van de buurman tuinder kwam ik nog een half gesloopt en gelukkig verlaten wespennest tegen. Nooit zo'n grote gezien. Het is net een flat. Tien verdiepingen. Om de grootte aan te geven heb ik de kettingzaag er naast laten staan.

De verdiepingen hebben keurige afstandspilaartjes. De vakjes in zijn 6-8 mm in diameter.

Aan de achterkant zit nog een stuk van de buitenisolatie. Ca 5 cm dik met allemaal gangen. Wellicht om naar buiten te komen, maar in ieder geval een prachtig isolerende schil om de winter door te komen.

Aan het einde van de middag nog even bij de buren geweest. Wendy was gisteren jarig en ook om naar de vloer te kijken. Met een Atlas zijn alle vloerbalken geplaatst en de polystyreen isolatieblokken geplaatst. Wendy is onder de vloer licht aan het aanleggen en Marcel is de laatste halve isolatieblokken op maat aan het zagen. Samen nog even de balken die buiten de muur tot in de spouw steken wat teruggeslagen met een kliefbijl om geen betonrot te krijgen in de spandraden van de balken. Die steken bij hun boven de isolatie uit, dus ze kunnen de wapeningsmatten er gewoon opleggen. Wel heel anders als bij ons. Ik glijd nog uit op de DPC folie en schiet met één been in de spouw en lig naast de muur op de grond. Alleen een lichte schaafwond. Mazzel dus, want zo kan je mooi je knie breken...